ಚಾರಣಿಗರ ಸ್ವರ್ಗ, ಪ್ರಕೃತಿ ಪ್ರಿಯರ ತವರು ಪಶ್ಚಿಮ ಘಟ್ಟ. ಮಳೆಯಿರಲಿ, ಚಳಿಯಿರಲಿ ಅಥವಾ ಬಿಸಿಲಿರಲಿ ಪಶ್ಚಿಮ ಘಟ್ಟದ ಸೋಬಗು ಮನಮೋಹಕ.ಈ ಮೂರು ಋತುಗಳಲ್ಲಿ ಚಾರಣಿಸಿ ಅನುಭವಿಸುವ ತೃಪ್ತಿ ಅನುಪಮ. ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿನ ಚಾರಣವಂತು ಅತ್ಯದ್ಭುತ. ನಿತ್ಯ ಹರಿದ್ವರ್ಣದ ಕಾಡು, ಬೆಟ್ಟಗಳ ಒಳಹೊಕ್ಕರೆ ಹೊರ ಪ್ರಪಂಚದ ಅರಿವು ಬೇಡವೆನಿಸುವಷ್ಟು ಮೋಹಕ ಪಶ್ಚಿಮ ಘಟ್ಟದ ಸಾಲು. ಅಂತಹ ಅನುಭವ ವೆಂಕಟಗಿರಿಯ ಚಾರಣದಲ್ಲಿ ನನಗಾಯಿತು.
ಈ ಮಳೆಗಾಲದ ಭಾನುವಾರ, ಚಾರಣ ಹಾಗು ಪ್ರಕೃತಿ ಮಡಿಲನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸುವ ಸಮಾನಮನಸ್ಕರಾದ ನಾವು ಗೆಳೆಯರು ವೆಂಕಟಗಿರಿಗೆ ಚಾರಣಿಸಲು ಹೊರಟೆವು. ಪ್ರಕೃತಿಯ ದಯೆಯೋ ನಮ್ಮ ಲಕ್ಕೋ ಬಂಟ್ವಾಳದಲ್ಲಿ ದಾರಾಕಾರ ಸುರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಮಳೆ, ಚಾರಣಿಸಲು ಆರಂಭಿಸಿದಾಗ ಮಾಯವಾಗಿತ್ತು. ಹೊಚ್ಚ ಹೊಸ ಹಸಿರು ಸೀರೆಯುಟ್ಟು ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನಿಸರ್ಗದ ಸೆರಗ ಹಿಡಿದು ಹೊರಟವರಿಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ರಮಣೀಯ ದೃಶ್ಯಗಳ ಸರಮಾಲೆ. ಜೋತೆಯಲಿ ಇಂಡಿಯಾ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಮ್ಯಾಚ್ ನಡುವೆ ಕಿರಿಕಿರಿ ಮಾಡುವ ಅರ್ಡ್ವ್ಟ್ಸ್ಸ್ಮೆಂಟ್ ನ ಹಾಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ಇಂಬಳಗಳ ಕಾಟ... ಕಿತ್ತು ಕಿತ್ತು ಬಿಸಾಕಿದಷ್ಟು ಕಾಲಿಗೆ ಹತ್ತಿಕೊಳ್ಳುವ ಇಂಬಳಗಳು, ಕಾಲು ತುಂಬಾ ನೆತ್ತರ ಮಳೆ.
ದಾರಿಯುದ್ದಕೂ ಜೊತೆಯಾಗುವ ನೀರ ದಾರೆಗಳು, ಝರಿಗಳು ಅಮೋಘ ಅನನ್ಯ ಹಿತಾನುಭವ ಕೊಡುತ್ತದೆ. ವೆಂಕಟಗಿರಿಯ ಚಾರಣ ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ಸುಂದರ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಚಿತ್ತಾರಗಳನ್ನು ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ತಂದಿಡುತ್ತದೆ.
ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ರೈಲು ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ವಿಶ್ರಮಿಸಿ ನಿಸರ್ಗ ಸೌಂದರ್ಯ ಅನುಭವಿಸಿ ಮುನ್ನಡೆಯುವುದು ಆರಾಮದಾಯಕ
ವೆಂಕಟಗಿರಿಯನ್ನು ಹತ್ತುವಾಗ ಕಾಣುವ ಇಂತಹ ಮನೋಹರ ದೃಶ್ಯಗಳು ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ಸ್ವರ್ಗ ವಿಹಾರಿಗಳನ್ನಾಗಿಸದೆ ಇರದಲ್ವೇ? ಇಂತಹ ಪ್ರಕೃತಿ ಕಾವ್ಯಗಳದೆಷ್ಟೋ ವೆಂಕಟಗಿರಿಯ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ತುಂಬಿದೆ. ಹಾವು ಸರಿದಾಡಿದಂತೆ ಕಾಣುವ ನದಿ ಮೂಕವಿಸ್ಮಿತರನ್ನಾಗಿಸದೆ ಇರದು.
ವೆಂಕಟಗಿರಿಯಿಂದ ಕಾಣುವ ಮುಗಿಲು ಬೆಟ್ಟವು ಮೋಡಗಳಿಂದ ಆವರಿಸಿ.. ಬೆಟ್ಟವನ್ನು ಕಣ್ಣಮುಚ್ಚಾಲೆ ಆಡಿಸುತ್ತಿತ್ತು.
ಚಾರಣದಲ್ಲಿ ಎದುರಾದ ಕೆಲವೊಂದು ಅಪರೂಪದ ಪ್ರಕೃತಿ ವೈವಿಧ್ಯಗಳು.
ಕಾಡು ನೆಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಸ್ವಾದಿಷ್ಟ.
ದೂರದಿಂದ ಕಾಣುವ ವೆಂಕಟಗಿರಿಯ ನೋಟ.. ನಾವು ಹತ್ತಿ ಇಳಿರೋದು ಇದೇ ಬೆಟ್ಟ.
ಕಾಲು ತುಂಬಾ ಜಿಗಣೆಗಳಿಂದ ಕಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡು, ರಕ್ತದಾನ ಮಾಡಿ ಬಂದೆವು... ಅವಿಸ್ಮರಣೀಯ ಅನುಭವ.
No comments:
Post a Comment